สไบมอญ (หญาดฮะเหริ่มโตะ)
องค์ บรรจุน
เข้าเฝ้าฯ ถวาย ผ้าสไบมอญ แด่ สมเด็จพระเทพ รัตนราชสุดาสยามบรมราชกุมารี ใน งานไทยรามัญ
เทิดพระเกียรติพระมิ่งมณีจักรีวงศ์ ณ หอสมุดแห่งชาติ ท่าวาสุกรี เมื่อวันที่ 30 พฤษภาคม 2547
เทิดพระเกียรติพระมิ่งมณีจักรีวงศ์ ณ หอสมุดแห่งชาติ
สิ่งสำคัญของคน
หญาดฮะเหริ่มโตะ ของทางสมุทรสาครใช้ได้ทั้งชายหญิงโดยเฉพาะในวัยหนุ่มสาว แต่ในชายสูงอายุมักใช้ผ้าขาวม้ามากกว่า ขนาดของหญาดฮะเหริ่มโตะ กว้างประมาณ 1 ศอก ยาวประมาณ 4 ศอก ปักลายดอกไม้ตรงริมผ้าตลอดทั้งผืน ลายดอกสอดสลับสีสวยงามตัดกับสีพื้นของผืนผ้า ที่นิยมสีสดใส เช่น แดง ส้ม เขียวตองอ่อน เหลือง ขาว ฟ้า ชมพู และนับเป็นงานฝีมือของลูกผู้หญิง มอญ อย่างหนึ่ง ที่จะต้องลงมือทำด้วยตนเองทุกคน ทุกครัวเรือน ที่สำคัญต้องมีไว้อวดฝีมือกันด้วย เอาไว้ใช้สอยยามออกวัดออกวา และไปงานรื่นเริง ขั้นตอนการทำนั้นเป็นการปักและตกแต่งริมผ้าด้วยมือทุกขั้นตอน โครงของลายนั้นคล้าย ๆ กัน (ที่บ้านผู้เขียนยังมี สไบมอญ ของย่าอยู่ผืนหนึ่ง อายุร่วมร้อยปี ลวดลายก็ยังคงเหมือนอย่างที่ใช้กันในปัจจุบัน) แต่ในส่วนของรายละเอียด ความพิถีพิถันนั้นแล้วแต่ฝีมือของแต่ละคน
วิธีห่มหญาดฮะเหริ่มโตะ เริ่มจาก นำผืนผ้ามาพับตามแนวยาวเป็น 4 ทบ กล่าวคือให้เหลือเพียง เศษหนึ่งส่วนสี่ของความกว้างผืนผ้า พาดจากไหล่ซ้ายไปด้านหลัง อ้อมใต้รักแร้ขวา แล้วขึ้นไปทับบนไหล่ซ้าย โดยเอาด้านที่มีลายดอกไม้ออก หากไปงานรื่นเริง เที่ยวเล่น ก็ใช้คล้องคอแทนหรือพาดลงมาตรง ๆ บนไหล่ซ้าย
คน มอญ เก่า ๆ นั้น เวลาจะออกจากบ้าน โดยเฉพาะยามที่ต้อง เข้าวัดเข้าวา แทบจะเรียกได้ว่า หญาดฮะเหริ่มโตะ นั้นเป็นอวัยวะส่วนหนึ่งของร่างกายที่จะขาดเสียมิได้เลย จะเกิดความรู้สึกกระอักกระอ่วนที่ว่า “ไม่เหมือนเขา”
วิธีห่มหญาดฮะเหริ่มโตะ เริ่มจาก นำผืนผ้ามาพับตามแนวยาวเป็น 4 ทบ กล่าวคือให้เหลือเพียง เศษหนึ่งส่วนสี่ของความกว้างผืนผ้า พาดจากไหล่ซ้ายไปด้านหลัง อ้อมใต้รักแร้ขวา แล้วขึ้นไปทับบนไหล่ซ้าย โดยเอาด้านที่มีลายดอกไม้ออก หากไปงานรื่นเริง เที่ยวเล่น ก็ใช้คล้องคอแทนหรือพาดลงมาตรง ๆ บนไหล่ซ้าย
คน
คำสำคัญ :+ breast cloth, สไบ, ย๊าดโด๊ด, สไบมอญ, หญาดฮะเหริ่มโตะ แต่ไม่ใช้ "สะไบ" (ไม่มีในพจนานุกรม)
คำอ่าน :+ สไบ น. (คำอ่าน สะ-ไบ) ผ้าแถบ, ผ้าห่มผู้หญิง.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น